از برخورد دو خطّ راست با یک دیگر ، ۴ زاویه به وجود می آید . محلّ برخورد این دو خط ، رأس مشترک هر چهار زاویه است . مجموع این چهار زاویه روی هم ۳۶۰ درجه و مجموع هر دو زاویه ی کنار هم ۱۸۰ درجه می باشد .
زاویه های متمّم : به هر دو زاویه که مجموع آن ها ۹۰ درجه باشد ؛ زاویه های متمّم می گویند .
زاویه های مکمّل : به هر دو زاویه که مجموع آن ها ۱۸۰ درجه باشد ؛ زاویه های مکمّل
می گویند .
زاویه های متقابل به رأس : به زاویه هایی گفته می شود که یک رأس مشترک دارند و ضلع های
آن ها در امتداد یک دیگرند . زاویه های متقابل به رأس ، رو به روی هم اند و با یک دیگر برابرند .
زاویه ی راست : به زاویه ی ۹۰ درجه ، زاویه ی راست ( قائمه) گفته می شود .
زاویه ی تند : به زاویه ای که از زاویه ی راست ، کوچک تر باشد ؛ زاویه ی تند گفته می شود .
( زاویه ی راست > زاویه ی تند )
زاویه ی باز : به زاویه ای که از زاویه ی راست ، بزرگ تر و از زاویه ی نیم صفحه کوچک تر باشد ؛ زاویه ی باز گفته می شود .
( زاویه ی راست < زاویه ی باز < زاویه ی نیم صفحه )
زاویه ی نیم صفحه : به زاویه ی ۱۸۰ درجه ، زاویه ی نیم صفحه گفته می شود .
واحد اندازه گیری زاویه ، درجه است که برابر است با یک صد و هشتادم زاویه ی نیم صفحه یا یک نودم زاویه ی راست .
زاویه را با وسیله ای به نام نقّاله اندازه گیری می کنند . نقّاله ، نیم دایره ای است که از دو طرف ، از عدد ۰ تا ۱۸۰ شماره گذاری شده است .
از اون مفید هایش بود.
مطالب آموزنده ای درباره ی زاویه یاد گرفتم.
لطفا به نظر من منفی ندید.
خیلی خیلی عااااااااااااااااالی بود
سلام استاد با تشکر خیلی اموزنده بود لطفا اگر می شود شکل هم بگزارید
مطالب آموزنده ای بود
بسیار از زحمات شما متشکرم